Do Kolonii jechaliśmy przede wszystkim z zamiarem zobaczenia tej owianej sławą kolońskiej katedry, więc właśnie od niej zaczęliśmy. Pogoda jaką zafundowało nam to miasto nie była z początku zachęcająca. Było zimno, wiało, powiedzielibyśmy nawet, że w każdej chwili mogło lunąć - parasol był obowiązkowy.

Parking znaleźliśmy praktycznie u stóp katedry - przed Köln Hauptbahnhof - głównym dworcem kolejowym. Oczywiście nie ma nic za darmo - cały dzień postoju kosztował nas jakieś 10€. Z naszym celem dzieliło nas przejście prosto przez zatłoczony dworzec na drugą stronę na Domkloster 4. Szliśmy i szliśmy i szliśmy (z nawigacją, bo inaczej chyba byśmy stamtąd nie wyszli) aż w końcu przez szklane drzwi ukazało się nam niebo. Z dworca wychodzimy na skwerek przed katedrą, której jeszcze nie widzimy. Z nawigacji dobiegła informacja "miejsce docelowe jest po lewej stronie", więc odwracamy się i nagle jest jedno wielkie "wooooooooooow!" Widok nas uderza, stajemy jak wryci i gapimy się na to cudo jak dwa otępiałe baranki. Tutaj nie da się użyć normalnych, prostych słów, aby opisać co się czuje patrząc na tak niesamowitą, przeogromną, idealną w każdym calu budowlę, którą w ogóle ciężko jest objąć wzrokiem. "Jak można coś takiego zbudować?" Kiedy pierwsze wrażenie przechodzi jest chwila na tysiące zdjęć z każdej strony.

Gdzie byśmy nie byli, po zwiedzaniu jest czas na zakupy, a konkretnie na poszukiwanie idealnego magnesu na lodówkę. Przed katedrą mamy sklep z pamiątkami i choć pewnie ceny są tu wyższe niż przeciętnie w sklepikach oddalonych od tego miejsca, jeden magnes aż tak bardzo nie uszczuplił naszego budżetu a szukać dalej nie było już trzeba. Obeszliśmy jeszcze raz i drugi tą wspaniałą kolońską katedrę ze wszystkich stron i obkupieni ruszyliśmy dalej.

Stamtąd już skierowaliśmy się nad Ren. Przechadzając się miastem możemy skusić się na obiad w jednym z ulicznych punktów z niemieckimi wurstami w rożnych wydaniach i smakach - z ziemniaczkami, z frytkami, z bułeczką, z surówką, bratwurst, currywurst, w całości, w kawałkach - do wyboru, do koloru. W Niemczech wursty są tak samo popularne, jak schabowy z ziemniaczkami i mizerią w Polsce, więc osoby, które lubią kulinarne podróże nie mogą przejść obok nich obojętnie.

Punktem, do którego zmierzaliśmy był most Hohenzollernów, który często można zobaczyć wraz z kolońską katedrą np. na widokówkach. Postanowiliśmy jednak urozmaicić sobie drogę idąc w jego kierunku okrężną drogą, przez Deutzer Brücke. Po drodze mijamy fontanno-pomnik Johanna von Wertha - niemieckiego generała w wojnie trzydziestoletniej. Legenda o nim i jego ukochanej została spisana na płycie i umieszczona przy bramie miejskiej św. Severinusa w Kolonii. Plac, gdzie znajdziemy ten ciekawy pomnik jest bardzo dobrym miejscem na odpoczynek, wypicie kawy, czy zwyczajne pogapienie się na przechodniów. 

Dzięki tej trasie możemy zaliczyć kolejną atrakcję turystyczną Kolonii - cudowną panoramę - po jednej stronie budowle XXI wieku w niesamowitych kształtach, z drugiej strony Hohenzollern Bridge w pełni okazałości, za nami Alter Markt, Kościół św. Marcina (Wielki) i wspaniała katedra a przed nami słoneczna promenada łącząca wejścia na oba mosty. Pod nami zaś długi i szeroki Ren. Na tym moście po prostu trzeba się zatrzymać i podziwiać choć przez chwile te piękne widoki. Z mostu dostrzeżemy również spory wodomierz z którego odczytamy jak wysoko sięgała woda podczas powodzi tysiąclecia w lipcu 1997. Polecamy jednak wybrać się tam w bezwietrzny dzień lub zaopatrzeni w porządne kurtki z kapturami.

W mieście nie było to tak odczuwalne, ale nad wodą na odkrytej przestrzeni wiatr był nie do opisania, całe szczęście, że chociaż wyszło słońce!

Kolejny punkt programu jest już kilka kroków od nas. Most Hohenzollernów to bardzo wyjątkowy, żelazny most prowadzący wprost do głównego dworca, pierwszy zaraz po katedrze najbardziej rozpoznawalny element architektury Kolonii. Most jest też atrakcją turystyczną dla wszystkich zakochanych, którzy mogą umieścić na nim swoją osobistą kłódkę a kluczyk wyrzucić do Renu. Tysiące kłódek dodają mu niebywałego uroku ale też sporo nadprogramowych kilogramów. Nasza kłódka również znalazła na nim swoje miejsce (niestety bez inicjałów, nabyta na szybko w kiosku przy katedrze - ale przecież gest się liczy 😉).

Szliśmy tak sobie przez most z setkami innych przechodniów a obok nas pociągi podróżowały w tą i z powrotem. Słońce nam "zgasło", wiatr niestety nie ustał, zeszliśmy z mostu wyziębieni ale urzeczeni widokami. Przy obu wejściach na most możemy podziwiać po dwa ogromne pomniki konne przedstawiające króla Fryderyka Wilhelma IV i cesarza Wilhelma I oraz cesarza Fryderyka III i Wilhelma II. Po zejściu z mostu przed kolońską katedrą czeka atrakcja turystyczna dla fanów sztuki - Muzeum Ludwig. Zobaczyć w nim można dzieła sztuki nowoczesnej i współczesnej twórców takich jak Warhol, Picasso, Lichtenstein, Segal czy Rosenquist. Poprostu uczta dla oczu.